Αμέτρητες οι φορές που την έχω δει σε ταινία και άλλες τόσες αμέτρητες οι διασκευές της σε βιβλία για μικρούς και μεγάλους σε όλες τις εποχές!
Ο Εμπενίζερ Σκρουτζ είναι ο άνθρωπος ο εγωπαθής, αυτός που δεν δίνει δεκάρα για τον συνάνθρωπό του και επειδή τα Χριστούγεννα είναι η κατεξοχήν γιορτή της αγάπης και του ελέους για τον πλησίον, ο πλεονέκτης Σκρουτζ τα μισεί θανάσιμα! Έχει καρδιά σκληρή σαν πέτρα και παρουσιαστικό φιλάργυρο και φοβιστικό. Κανείς δεν τον αγαπάει και ούτε αυτός νιώθει αγάπη και συμπόνοια για κανέναν. Αγνοεί ακόμα και τα προβλήματα του φτωχού υπαλλήλου του Μπόμπ Κράτσιτ που του φέρεται σκαιότατα. Μέχρι την ώρα που μια παραμονή Χριστουγέννων τον επισκέπτονται τρία καλά πνεύματα και ο γκρινιάρης Σκρουτζ αρχίζει να αποκτά ενσυναίσθηση για τα βάσανα των άλλων και ξεφεύγει από τον αμοραλισμό του. Στο τέλος αναγνωρίζει το βαθύτερο νόημα της γιορτής και παύει να είναι πικρόχολος και δύστροπος, αναγνωρίζει τον πλησίον του και τις ανάγκες του.
Ξέρετε την μεγάλη μου αγάπη για τον Ντίκενς, τον καλύτερο κατ'εμέ λογοτέχνη όλων των εποχών. Είναι όμως και ο κατεξοχήν συγγραφέας των Χριστουγέννων που τα τίμησε σε όλη του την ζωή όσο κανείς άλλος, με το απαράμιλλο συγραφικό του ύφος. Γρύλος στο τζάκι, το δώρο του φαντάσματος, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι μερικά από τα γιορτινά έργα του, μα η Χριστουγεννιάτικη ιστορία έμελλε να γίνει γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όπως βλέπετε παραπάνω το εν λόγω βιβλίο το έχω σε πολλές διασκευές και απέκτησα άλλη μια του Μίνωα αυτά τα Χριστούγεννα! Αγαπημένη μου και η διασκευή της Ντίσνευ δηλ. "Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα του Μίκυ"! Είναι για μένα μια πολύτιμη ιστορία, ένα σύμβολο των Χριστουγέννων, ένα βιβλίο που με ξανακάνει παιδί.
Όσες φορές και αν το διαβάσω σε καθε διασκευή πάντα θα βρίσκω και κάτι νέο να σημειώσω, μα είναι ένα χριστουγεννιάτικο θαύμα, είναι ένα αριστούργημα, η ωραιότερη χριστουγεννιάτικη ιστορία που γράφτηκε ποτέ από χέρι ανθρώπου! Ο γέρο Σκρουτζ και τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων που τον επισκέπτονται, η πουτίγκα (άκουσα πρώτη φορά για την πουτίγκα από αυτό το βιβλίο), το μικρό παιδι στο παράθυρο, ο μικρός άρρωστος Τιμ, με το πονεμένο πόδι, ο πατέρας του ο υπάλληλος του γερο γκρινιάρη που δεν παραπονιεται ποτέ και γιορτάζει με χαρά τα Χριστούγεννα και τόσες μα τόσες αναμνήσεις... Ο ανηψιός του Σκρουτζ που είναι έξω καρδιά, η πρώτη αγάπη του Άκαρδου πλουσίου και τόσα άλλα... τα παιδικά του χρονια, η μετέπειτα απληστία του που τον κρατά δέσμιο...
Έκπληξη όμως αποτελεί και το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Ντίκενς, δεν το'χα ξαναδιαβάσει όπου μιλά για όνειρα, αγάπη, ιστορίες του παρελθόντος που μαγεύουν ενα παιδί κάτω από το στολισμένο δεντράκι του. "Αθώα και καλοδεχούμενα να είναι πάντα τα Χριστούγεννα κάτω από τα κλαδιά του Χριστουγεννιάτικου δέντρου που δε ρίχνει πια καμιά μελαγχολική σκιά, όλα αυτά γίνονται για να θυμάστε πάντα το νόμο της αγάπης και της καλοσύνης του ελέους και της συμπόνοιας, να θυμόμαστε Εκείνον, βρέθος στην φάτνη του "Ευλογημένα να είναι τα Χριστούγεννα,
ευλογημένοι να είμαστε όλοι!
Ξέρετε την μεγάλη μου αγάπη για τον Ντίκενς, τον καλύτερο κατ'εμέ λογοτέχνη όλων των εποχών. Είναι όμως και ο κατεξοχήν συγγραφέας των Χριστουγέννων που τα τίμησε σε όλη του την ζωή όσο κανείς άλλος, με το απαράμιλλο συγραφικό του ύφος. Γρύλος στο τζάκι, το δώρο του φαντάσματος, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι μερικά από τα γιορτινά έργα του, μα η Χριστουγεννιάτικη ιστορία έμελλε να γίνει γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όπως βλέπετε παραπάνω το εν λόγω βιβλίο το έχω σε πολλές διασκευές και απέκτησα άλλη μια του Μίνωα αυτά τα Χριστούγεννα! Αγαπημένη μου και η διασκευή της Ντίσνευ δηλ. "Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα του Μίκυ"! Είναι για μένα μια πολύτιμη ιστορία, ένα σύμβολο των Χριστουγέννων, ένα βιβλίο που με ξανακάνει παιδί.
Όσες φορές και αν το διαβάσω σε καθε διασκευή πάντα θα βρίσκω και κάτι νέο να σημειώσω, μα είναι ένα χριστουγεννιάτικο θαύμα, είναι ένα αριστούργημα, η ωραιότερη χριστουγεννιάτικη ιστορία που γράφτηκε ποτέ από χέρι ανθρώπου! Ο γέρο Σκρουτζ και τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων που τον επισκέπτονται, η πουτίγκα (άκουσα πρώτη φορά για την πουτίγκα από αυτό το βιβλίο), το μικρό παιδι στο παράθυρο, ο μικρός άρρωστος Τιμ, με το πονεμένο πόδι, ο πατέρας του ο υπάλληλος του γερο γκρινιάρη που δεν παραπονιεται ποτέ και γιορτάζει με χαρά τα Χριστούγεννα και τόσες μα τόσες αναμνήσεις... Ο ανηψιός του Σκρουτζ που είναι έξω καρδιά, η πρώτη αγάπη του Άκαρδου πλουσίου και τόσα άλλα... τα παιδικά του χρονια, η μετέπειτα απληστία του που τον κρατά δέσμιο...
Έκπληξη όμως αποτελεί και το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Ντίκενς, δεν το'χα ξαναδιαβάσει όπου μιλά για όνειρα, αγάπη, ιστορίες του παρελθόντος που μαγεύουν ενα παιδί κάτω από το στολισμένο δεντράκι του. "Αθώα και καλοδεχούμενα να είναι πάντα τα Χριστούγεννα κάτω από τα κλαδιά του Χριστουγεννιάτικου δέντρου που δε ρίχνει πια καμιά μελαγχολική σκιά, όλα αυτά γίνονται για να θυμάστε πάντα το νόμο της αγάπης και της καλοσύνης του ελέους και της συμπόνοιας, να θυμόμαστε Εκείνον, βρέθος στην φάτνη του "Ευλογημένα να είναι τα Χριστούγεννα,
ευλογημένοι να είμαστε όλοι!
*---Χρόνια πολλά να τα γιορτάζουμε μέσα από την καρδιά μας!---*
*---Ευτυχία και υγεία και ποτέ μα ποτέ μην γίνουμε άπονοι σαν τον Σκρούτζ---*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου